Foto/Industria En Yeni Edisyonu İle Karşımızda

13 Kasım 2023

Foto/Industria'nın altıncı baskısı oyun endüstrisinin fotoğrafçılıktaki yerini araştırıyor.

Fotoğraf bienali Foto/Industria'nın altıncısının Bologna'da başlaması ile beraber, kuzey İtalya şehrine dağılmış 12 yeni sergi de kapılarını açtı. Adından da anlaşılacağı gibi Foto/Industria, endüstri ve iş kapsamına giren fotoğrafçılığı araştırıyor. Önceki yıllarda gıda endüstrisi ve yapılı çevre gibi konular ele alınıyordu ancak bu yıl küratör Francesco Zanot “Oyun: Fotoğrafçılıkta oyun endüstrisi” temasını seçti.

Zanot şöyle açıklıyor: "Oyun oynama gibi cinsiyet, yaş veya konum açısından hiçbir sınır tanımayan evrensel bir aktiviteye ilişkin araştırma, farklı hedeflere yönelik karmaşık ve eklemlenmiş bakış açılarını ortaya çıkardı.”

Bologna'daki Foto/Industria'da bu yılın sanatçılarından seçtiğimiz en iyi beş sanatçıyı keşfedin.

Andrea Gursky, Visual Spaces of Today

Foto/Industria'nın ana sergisi olan “Visual Spaces of Today”, ünlü Alman mimarlık fotoğrafçısı Andrea Gursky'dan bir retrospektif sunuyor. Post-endüstriyel mekanları ve küresel kapitalist sistemlerle ilişkili altyapıyı konu alan geniş formatlı fotoğraflarıyla tanınan sanatçının çalışmaları, neredeyse gerçeğin yerini alan bir konu izlenimi yaratmak için birden fazla katmanı tek bir görüntüde birleştiriyor.


Cécile B. Evans, Reality or Not

Cécile B. Evans'ın Foto/Industria'da sergilenen filmi, Paris'in kenar mahallelerindeki bir lisede okuyan tamamı kızlardan oluşan bir grup öğrenciyi konu alıyor. Evans'a göre film, IRL'den sanal dünyasına kadar bir sürü alan kaplıyor ve seyircisini yol boyunca birçok karakterle tanıştırıyor.


Danielle Udogaranya, Seeing Me, Seeing You, Seeing Us

Foto/Industria'daki en özgün sergilerden biri, Ebonix takma adını kullanan dijital sanatçı, içerik yaratıcısı ve Twitch yayıncısı Danielle Udogaranya'dan geliyor. Gösteride, sanatçının simülasyon video oyunu The Sims için hazırlanmış özel avatarlardan oluşan bir koleksiyon var. Oyundaki temsil eksikliğine dikkat çekmek isteyen oyuncu, kendisini ve topluluğunu yansıtan karakterler yaratmak için kendi kendine 3D modellemeyi öğrendi. “Bunu kendimi oyunda görmek isteğiyle yaptım çünkü başka seçenek yoktu” diye açıklıyor. “Hikâyelerimi çevrimiçi olarak başkalarıyla paylaşmaya başladığımda, boşluklar olduğu çok açık bir şekilde ortaya çıktı; yeni başlayanların kendilerini oluşturabilecekleri yeterli içerik yoktu.” Udogaranya sergiyi, oyun endüstrisinin farklı toplulukları daha iyi temsil etmesi için doğrudan bir mesaj olarak görüyor. 


Ericka Beckman, Reach Capacity

New York merkezli multimedya sanatçısı Ericka Beckman, çalışmalarında, dijital görünen efektler yaratmak için büyük ölçüde analog tekniklere dayanarak, film ortamında kültür, medya ve kişisel imaj arasındaki ilişkiyi araştırıyor. Spazio Carbonesi'de gösterilen filmi, yerel toplulukların özel mülkiyet çıkarları yüzünden yaşadığı çöküşü, özellikle de eskiden çalıştığı Manhattan'ın Aşağı Doğu Yakası'ndaki ve memleketi St. Louis, Missouri'deki sanatçı stüdyolarını anlatıyor.


Erik Kessels, Carlo e Luciana

Hollandalı sanatçı Erik Kessels, kamerası olmayan bir fotoğrafçı olarak tanımlanıyor. Tamamen fotoğraf arşivlerine güvenerek, sıradan aile albümleri olarak kabul edilebilecek anlatıları araştırıyor. Serinin 17. bölümü olan “Carlo ve Luciana” sergisi, Emilia Romagna'daki Bologna'ya çok da uzak olmayan bir kasaba olan Vignola'dan bir çiftin seyahatlerini anlatıyor. Kessels bu konsepti şöyle açıklıyor: "Birbirlerini her zaman aynı noktada fotoğraflıyorlar."


Foto/Industria'da sergilenen tüm çalışmaları 26 Kasım’a kadar görebilirsiniz.