Masatoshi Izumi’nin taştan evi

Isamu Noguchi, bir Japon şairin ve onun Amerikalı editörün oğlu olarak her iki ülkede de kendini asla evinde hissetmemiş. Bu yabancılaşma hiç durmadan seyahat etmesine, çeşitli kültürlerden ve sanat uygulamalarından ilham almasına olanak sağlamış. Bütün bu gezme dürtüsü ve birikime rağmen, babasının adası her zaman en ağır basan tercih olmuş. Noguchi, 1964 yılında kendi şartlarıyla Japonya’ya dönmeye hazırdı. İkinci bir ev ve kariyerinin son 20 yılına damga vuracak taş heykelleri üretebileceği bir atölye aramaya başladı. Mimar Tadashi Yamamoto, kendisini en değerli yardımcısı olacak 25 yaşındaki Masatoshi Izumi ile tanıştırdığında ikisini de buldu.

Izumi, “yüce” diyerek betimlenebilecek bir taş yontucular soyunun içine doğdu. Noguchi’nin mirasından mahrum kaldığı yerde, Izumi, ailesinin atölyesini, zanaatını ve taş ocağını miras aldı. Izumi’nin babası, babasının ona öğrettiği gibi, taşların Japon bahçelerine yerleştirilebilmeleri için nasıl ölçüleceği, kesileceği ve taşınacağı gibi geleneksel yöntemleri öğretti. Çıraklığı tamamlanan Izumi, taş hakkında yeni düşünme yöntemlerine açık kalacak kadar gençken, Noguchi’nin en zor projelerini yönetecek kadar tecrübeliydi.

Zaman, Izumi'nin çalışmasının odak noktasıdır ve onun için yavaş hareket eder. 20 yıl boyunca Noguchi'ye yardım ettikten sonra, merhum sensei'nin gerçekleştirilmemiş projelerini tamamlamak için 10 tane daha harcadı. Sonunda, 60 yaşında, Noguchi ilk tanıştıkları yaşta olan Izumi, odak noktasını yalnızca kişisel sanat pratiğine çevirdi. İlk kişisel sergisi olan Stone Works 1, 1995 yılında Japonesque'de açıldı. Heykelleri şu anda Chicago Sanat Enstitüsü ve San Francisco Asya Sanat Müzesi gibi birçok koleksiyonda yer alıyor. Bugün, 82 yaşında olan Izumi, 21. yüzyıl için yeni eserler yaratmaya devam eden aktif bir sanatçı ve geleneksel taş işleme sanatı ve 20. yüzyıl modernizm tarihi ile doğrudan bağlantıları olan kültürel bir hazine olmaya devam ediyor.

1999’da, Noguchi’nin ölümünden 11 yıl sonra Isamu-ya, “Isamu Noguchi Garden Museum Japan” adıyla bir müzeye dönüştürüldü. Mekanda 150’den fazla heykelin sergileniyor, çoğunun hala “bitmemiş” durumda olduğunu ifade ediyorlar. Ancak, bir komşu taşçıya veya elleri heykelleri şekillendirmeye yardım etmiş adama sorarsanız, tıpkı insanlar gibi, taş işlerinin de asla bitmediğini ve sürekli değiştiğini öğrenirsiniz.