İravadi Nehri’nde BURMA GÜNLERİ

Uzak Doğu’nun en özel lokasyonlarından biri olan Myanmar’ın 21. Yüzyıl'ın bu zamanlarına kadar daha çok bilinen bir turistik destinasyon olmadığına inanmak güç. Son yıllarda bilinirliği gittikçe artan Myanmar bugün Asya’nın en popüler nehir turu lokasyonlarından biri de olmuş durumda. Güney Doğu Asya’nın ikinci en büyük ülkesi olan Myanmar’da halk hala turist görmeye çok da alışkın değil aslında. 60’lı yılların başında Asya’nın en zengin ülkelerinden biri olan ülkenin gerçekliği çok daha farklı durumda. Ülkedeki siyasi ve toplumsal değişimler de turistlerin ilgisini her geçen gün daha çok çekiyor. Yüzyıllar önce taşıma ve ticaret için kullanılan İravadi nehri Burma'yı kolonize ettiği dönemde İngiliz İmparatorluğu için de çok önemli bir lokasyon haline gelmiş. Yıllar önce Myanmar’a gitmek ülkenin en büyük kenti ve eski başkenti olan Yangon’a düzenlenen uçak seferlerinin azlığı nedeniyle oldukça güçtü. Gittikçe globalleşen bir dünyada bugün artık Yangon’a Bangkok, Singapur ve Kuala Lumpur gibi Uzak Doğu’nun diğer turistik merkezlerinden de kolaylıkla ulaşım sağlanabiliyor.

İravadi, Myanmar’ın en büyük akarsuyu; uzunluğu 2.000 km’den fazla. Irmak üzerinde önemli liman kentleri var. Myanmar’a seyahat etmeye karar verirseniz, bu planlamayı canlı varlığı bakımından da çok zengin olan bu nehrin etrafında organize etmek çok doğu bir karar.

İravadi bugün de tarihinde olduğu kadar hareketli ve bereketli çünkü ticaretin çok önemli bir bölümü hala nehir üzerinden gerçekleşiyor. Nehirden gelen suyla beslenen İravadi Delta'sında ise pirinç yetiştiriliyor. İravadi, kuzeyde Himalayalar'dan dökülüp güneye doğru Andaman Denizi'ne akarak ülkenin merkezinde güçlü bir coğrafi varlığa sahip oluyor.
Bangkok ve Mandalay arasında bir hava bağlantısı da mevcut ve bu opsiyon İravadi Nehri’nde bir tekne gezintisi isteyenler için oldukça cazip. Ülkenin en büyük ikinci şehri olan İravadi, aynı zamanda onun antik başkenti olma özelliğini de taşıyor ve Burmalı'ların ruhani yaşamının da vazgeçilmez bir parçası. Ülkenin kuru dönemlerinde geri çekilen ve yerini kurak, güneşin altında kavrulan bir araziye bırakan sezon boyunca da ülkenin su, balık ve bereketli toprak kaynağı haline geliyor.